پورصمدی درگذشت
مرتضی پور صمدی به سال 1331 در همدان به دنیا آمد. و تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در همانجا به پایان رساند. در مدرسه عالی رادیو و تلویزیون پذیرفته شد و برای ادامه تحصیل به تهران آمد. پس از اتمام تحصیلات، در مرکز رادیو تلویزیون کرمانشاه به عنوان فیلمبردار، مشغول به کار شد. پس از ده سال به تهران منتقل شد و تا زمان بازنشستگی، به کارش ادامه داد. پس از بازنشستگی، همچنان به صورت آزاد، در پروژه های مختلف به عنوان مدیر فیلمبرداری فعالیتش تداوم پیدا کرد. متاسفانه در یازدهم شهریور ماه 1402 در هنگام فیلمبرداری، ناباورانه دچار بیهوشی شد و پس از انتقال به بیمارستان، علی رغم تلاش کادر درمان، درگذشت.
پورصمدی از فیلمبرداران پیشکسوت و صاحب نام انجمن فیلمبرداران سینمای ایران است. به کارش و به فرهنگ سرزمینش بسیار علاقه داشت و به اشکال مختلف در ثبت و نگهداری آن کوشید. به سینمای مستند تعلق خاطر داشت و در این حوزه بسیار فیلمبرداری کرد و گاه خودش نیز فیلم ساخت. در کنار فیلمبرداری، از همان آغاز، در سفرهای مختلف و در گوشه و کنار ایران به عکاسی پرداخت که حاصل آن چندین نمایشگاه داخلی و خارجی، و چند مجموعه عکس از عشایر ایران است. در حوزه سینمای داستانی و بلند هم موفق بود و علاوه بر سیمرغ بلورین جشنواره فجر، چندین جایزه از جشنواره های مختلف دریافت کرد.
در دوره ای، تمرکزش بر سینمای مستند بود و بسیاری از تازه واردان این عرصه را یاری کرد. خوش خلق و صبور بود، و مناعت طبع داشت. نیمی از مجموعه مستند «کودکان سرزمین ایران» را او فیلمبرداری کرد؛ و به صراحت از علاقه بیشترش به سینمای مستند نسبت به سینمای داستانی صحبت می کرد.
برخی از آثار مستند او در مقام فیلمبردار، عبارتند از؛ یوفک، چارشو، همسران حاج عباس، پیر حرا، من با خدا حرف می‌زنم، مریم جزیره هنگام، پابرهنه تا هرات، هور دورق، آوای برکه‌ها، تاراز، سنگ مادر خاموش، پیر شالیار، ملا خدیجه و بچه‌هایش، حوض نقاشی، عروسک‌های کمس، مدرسه سید قلیچ ایشان، چیغ، پیش، مسافران کوچک سفر بی‌انتها، دوبه، چتر سبز، خاطرات یک هفتاد و پنج ساله، خط باریک قرمز، و ... . برخی فیلم های بلند داستانی او عبارتند از؛ هویت، سراب، گل سرخ، آهوی وحشی، سال‌های بی‌قراری، موشک کاغذی، تهران ساعت 7 صبح، اقلیما، گیلانه، دایره زنگی، شبانه، شبانه روز، طبقه سوم، هیس! دخترها فریاد نمی‌زنند، ... . و در حوزه سریال، تصویربرداری کارهایی همچون مزد ترس، غبار نور، مدار صفر درجه، حیرانی و ... را در کارنامه دارد.
فعالیت مرتضی پورصمدی در زمینه عکاسی نیز قابل توجه است. از عکس هایش، چند مجموعه به چاپ رسیده از جمله؛ «بادی و خاکی، زندگی عشایر ایران»، و مجموعه دو جلدی «اجاق سرد؛ از دور ـ از نزدیک». علاوه بر نمایشگاه های داخلی، چند نمایشگاه در کشورهای سوئد، فرانسه و کانادا برگزار کرد و آخرین نمایشگاه عکسش در نگارخانه 14 ، در روز سوم شهریور با حضور پورصمدی افتتاح شد و در روز هفدهم شهریور، متاسفانه بدون حضور خودش خاتمه خواهد یافت.
جای خالی مرتضی پورصمدی به آسانی پر نخواهد شد. یادش گرامی.
